کد مطلب:153994 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
حنظلة بن اسعد الشبامی
السلام علی حنظلة بن اسعد الشبامی.
«سلام بر حنظله فرزند اسعد شبامی».
حنظلة بن اسعد بن شبام همدانی (شبام یكی از تیره های قبیله همدان است)
از بزرگان و چهره های درخشان شیعه و مردی سخنور و فصیح و شجاع و از قراء معروف بود، و به دلیل فصاحت و سخنوریش سفیر حسین (ع) به سوی عمرسعد بود او را فرزندی است بنام علی بن حنظله كه در تاریخ ثبت است.
حنظله روز عاشورا به حضور امام آمد و اجازه میدان طلبید و پس از كسب اجازه مقابل سپاه دشمن قرار گرفت و آنان را با این بیان موعظه كرد:
یا قوم انی اخاف علیكم مثل یوم الاحزاب مثل دأب قوم نوح و عاد و ثمود و الذین من بعدهم و ما الله یرید ظلما للعباد، یا قوم انی اخاف علیكم یوم التناد یوم تولون مدبرین ما لكم من الله من عاصم و من یضلل الله فما له من هاد (سوره غافر آیه ی 32-28) یا قوم لا تقتلوا حسینا فیسحتكم الله بعذاب و قد خاب من افتری.
«ای مردم، بر شما از مثل روز احزاب می ترسم مثل روز قوم نوح و عاد و ثمود و قوم صالح كه پس از ایشان بودند، خداوند برای بندگانش ستم نخواسته است، ای بستگان من بر شما از روزی می ترسم كه یكدیگر را به بیچارگی بخوانید، روزی كه بخواهید فرار كنید لیكن پناهی نخواهید یافت، هر كه را خدا گمراه كند هدایت كننده ای نخواهد یافت مردم حسین را نكشید كه عذاب خدا شما را فراگیرد، و زیانكار است آن كه بر خدا دروغ ببندد.» امام علیه السلام فرمود: پسر اسعد اینان مستوجب عذاب شدند هنگامی كه خواسته ترا كه آنان را به حق دعوت كردی رد كردند و بر شما و یارانتان شوریدند و خون شما را مباح شمردند چه رسد كه اكنون برادران صالح شما را كشتند، حنظله عرض كرد راست گفتی آیا بروم به سوی پروردگارم و به برادران ملحق شوم نكته: یعنی این ها از زمانی كه حق را رد كردند و شماها را كشتند موجب عذاب شدند نه آن كه با كشتن حسین استحقاق خواهند یافت.
حسین فرمود: برو به سوی آن چه كه از دنیا و مافیها بهتر است به سوی زندگی ابدی.
حنظله عرض كرد: السلام علیك یا اباعبدالله صلی الله علیك و علی اهل بیتك و عرف بینك و بیننا فی الجنة.
فقال الحسین: آمین آمین، حنظله با اجازه مجدد شمشیر كشیده بر دشمن حمله كرد و دشمن او را احاطه نموده تا شهیدش كردند. [1] .
«سلام بر حنظله فرزند اسعد شبامی».
حنظلة بن اسعد بن شبام همدانی (شبام یكی از تیره های قبیله همدان است)
از بزرگان و چهره های درخشان شیعه و مردی سخنور و فصیح و شجاع و از قراء معروف بود، و به دلیل فصاحت و سخنوریش سفیر حسین (ع) به سوی عمرسعد بود او را فرزندی است بنام علی بن حنظله كه در تاریخ ثبت است.
حنظله روز عاشورا به حضور امام آمد و اجازه میدان طلبید و پس از كسب اجازه مقابل سپاه دشمن قرار گرفت و آنان را با این بیان موعظه كرد:
یا قوم انی اخاف علیكم مثل یوم الاحزاب مثل دأب قوم نوح و عاد و ثمود و الذین من بعدهم و ما الله یرید ظلما للعباد، یا قوم انی اخاف علیكم یوم التناد یوم تولون مدبرین ما لكم من الله من عاصم و من یضلل الله فما له من هاد (سوره غافر آیه ی 32-28) یا قوم لا تقتلوا حسینا فیسحتكم الله بعذاب و قد خاب من افتری.
«ای مردم، بر شما از مثل روز احزاب می ترسم مثل روز قوم نوح و عاد و ثمود و قوم صالح كه پس از ایشان بودند، خداوند برای بندگانش ستم نخواسته است، ای بستگان من بر شما از روزی می ترسم كه یكدیگر را به بیچارگی بخوانید، روزی كه بخواهید فرار كنید لیكن پناهی نخواهید یافت، هر كه را خدا گمراه كند هدایت كننده ای نخواهد یافت مردم حسین را نكشید كه عذاب خدا شما را فراگیرد، و زیانكار است آن كه بر خدا دروغ ببندد.» امام علیه السلام فرمود: پسر اسعد اینان مستوجب عذاب شدند هنگامی كه خواسته ترا كه آنان را به حق دعوت كردی رد كردند و بر شما و یارانتان شوریدند و خون شما را مباح شمردند چه رسد كه اكنون برادران صالح شما را كشتند، حنظله عرض كرد راست گفتی آیا بروم به سوی پروردگارم و به برادران ملحق شوم نكته: یعنی این ها از زمانی كه حق را رد كردند و شماها را كشتند موجب عذاب شدند نه آن كه با كشتن حسین استحقاق خواهند یافت.
حسین فرمود: برو به سوی آن چه كه از دنیا و مافیها بهتر است به سوی زندگی ابدی.
حنظله عرض كرد: السلام علیك یا اباعبدالله صلی الله علیك و علی اهل بیتك و عرف بینك و بیننا فی الجنة.
فقال الحسین: آمین آمین، حنظله با اجازه مجدد شمشیر كشیده بر دشمن حمله كرد و دشمن او را احاطه نموده تا شهیدش كردند. [1] .
[1] ابصار العين ص 77 - حياة الحسين 231:3 - طبري 352:7 بحار 23:45 قاموس الرجال 449:3.